Kino na temat – UTOYA

Dramat na wyspie trwał dokładnie 72 minuty, co minutę ginął człowiek.

Najpierw przychodzi tragiczna wiadomość – szaleniec Anders Behring Breivik w dzielnicy rządowej w centrum Oslo zdetonował bombę. Ginie osiem osób.  To tylko wstęp do tego, co za chwilę stanie się udziałem młodych ludzi.

„Nigdy tego nie zrozumiesz” – mówi Kaja. To pierwsze słowa, jakie padają w filmie „Utøya, 22 lipca". Bohaterka wypowiada je wprost do kamery i choć po chwili okazuje się, że stanowią one jedynie część rozmowy telefonicznej, sugestia bezpośredniego zwrotu do widza jest czytelna. Ta deklaracja od razu ustanawiająca perspektywę odbiorcy, który za chwilę obejrzy rekonstrukcję jednego z najgłośniejszych i najbardziej krwawych zamachów terrorystycznych w historii Europy. Film opowiada bowiem o wydarzeniach z 22 lipca 2011 roku, kiedy norweski nacjonalista dokonał rzezi na położonej niedaleko Oslo tytułowej wyspie, mordując blisko 70 osób i raniąc 110 uczestników obozu młodzieżowego Norweskiej Partii Pracy.

Na 12 minut przed pierwszym wystrzałem na wyspie Utøya poznajemy 8-letnią Kaję. Jest w otoczeniu kolegów. Młodzi ludzie jedzą, dyskutują, spierają się w swoich poglądach i nawet nie przeczuwają nadchodzącej tragedii. Bo przecież to niemożliwe, by prawicowy ekstremista był teraz na wyspie. Niestety, prawda okazuje się zupełnie inna. Kilka godzin po zamachu w Oslo szaleniec otworzył ogień.
 

W czwartek 15.11 młodzież z klasy Ia oraz Ie pod opieką Pana Rafał Ł. oraz Roberta J. wzięła udział w projekcji filmu Utoya,22 lipca połączonej z wykładem i otwartą dyskusją dotyczącą terroryzmu na świecie,ale także w skali lokajnej. Celem wyjazdu było przybliżenie młodziezy problemu światowego terroryzmu oraz skłonienie młodzieży do głebszej refleksji nad tym zjawiskiem,które dotyczy okazuje sie każdego z nas nawet zawężając nasze myślenie tylko do najbliższej społeczności lokalnej. "Kino na temat" to cykl projekcji filmów poruszających sprawy naprawdę ważne dla naszego społeczeństwa i skłaniające do wspólnych dyskusji oraz stanowiące wspaniałe źródło materiałów do lekcji wychowaczych,historii oraz WOSu. Nasza młodzież już chyba przyzwyczaiła się do tego typu żywych lekcji wychowawczych i co jakiś czas wspólnie wracamy do kina by poprzez sztukę jaką jest przecież film wpólnie uczyć się czegoś nowego.